เต่าเรือน หลังอุปคุตเขมร เนื้อสัมฤทธิ์ ยุคต้น ( พบในประเทศไทย 100-200 ปี )

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

พระอุปคุต เขมร เป็นพระที่มีอายุการสร้างประมาณ 100 ถึง 200 ปี

พุทธลักษณะ เป็นศิลปะแบบเขมร ในยุคต้นจะสร้างด้วยเนื้อสัมฤทธิ์แก่เงิน ผิวออกเทาอมดำ ยุคต่อมาสร้างด้วยสัมฤทธิ์ทอง สัมฤทธิ์ลงหิน พระอุปคุตทุกองค์ไม่ว่าจะสร้างขึ้นในสมัยใดก็ตาม จะไม่เหมือนกันเลยแม้แต่องค์เดียว
เพราะใช้วิธีปั้นหุ้นทีละองค์ ไม่ได้เทหล่อในแม่พิมพ์ พุทธคุณเน้นหนักทางอิทธิปาฏิหาริย์และอยู่ยงคงกระพัน

“พระอุปคุต” หรือ “พระบัวเข็ม” เดิมเป็นพระพุทธรูปมอญ เข้ามาแพร่หลายในไทยช่วงสมัยรัชกาลที่ 3
โดยพระรามัญได้นำมาถวายพระวชิรญาณภิกขุ (ต่อมาคือ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4)
เชื่อในพุทธคุณว่าเป็นพระศักดิ์สิทธิ์ ก่อให้เกิดลาภผล ความมั่งมี ขจัดภยันตราย และมีอิทธิฤทธิ์ในทางขอฝนอีกด้วย

“พระอุปคุต” หรือ “พระบัวเข็ม” เป็นพระที่เป็นที่นิยมของชาวมอญ ชาวเขมร ชาวไทยทางเหนือ และอีสาน สมัยก่อนพระมอญได้นำพระบัวเข็มมาถวายรัชกาลที่ 4 ในตอนที่พระองค์ทรงผนวชอยู่ แม้รัชกาลที่ 5 ก็ยังทรงกล่าวถึงความเป็นมาในพระราชนิพนธ์พระราชพิธีสิบสองเดือนด้วย ชีวประวัติเชื่อกันว่า พระอุปคุตมีอิทธิฤทธิ์ปราบพระยามาร

ปัจจุบันยังมีความเชื่อในหมู่ชาวไทยวนว่า “พระบัวเข็ม” หรือ”พระอุปคุต” ยังมีชีวิตอยู่ ในทุกวันขึ้น 15 ค่ำที่ตรงกับวันพุธ ชาวไทยวนจะเรียกว่าเป็น “วันเป็งปุ๊ด” พระอุปคุตจะออกบิณฑบาตในร่างเณรน้อย และจะออกมาเวลาเที่ยงคืน ด้วยเหตุนี้จึงเกิดประเพณีตักบาตรกลางคืนขึ้น